Kamis, 25 Oktober 2018

setetes pangarep

SAKTETES PENGAREP

Kania, yaiku jenengku.Tak lakoni urip iki kanthi teka-teki. Rong taun kepungkur, nalika aku krungu berita saka simbahku yen ibuku lagi mbobot, aku seneng banget kanthi nangis amarga terharu “matur suwun duh Gusti Allah, panjenengan sampuh ngijabah pandongaku” pangucapku karo nangis. Dina-dina uwis tak lewati. Kesenenganku awit keganggu sawise ibuku nglakoni USG, lan tibake adhiku wadon ora lanang kaya sing tak pengeni.
Sasi-sasi wis kelewat lan adhiku awit nunjukake perkembangan.
“Kania, kenangapa awakmu? ibu weruh yen sakbenere kowe ora pengen kabeh iki kekdadeyan ta? ananging kabeh iku wis ana sing ngatur. Nia sayang, ibu nyuwun tulung kowe aja terus-terusan sedih, mesakake adhimu”. Ngendikane ibu sing pungkasane gawe aku bertahan.
“Nduk, delengen adhimu nendangi wetenge ibu, adhimu mesti bangga nduweni mbakyu kaya kowe”.
 “Adhek sayang aja nakal ya, mesakake ibu ngempet rasa lara”. Aku ngomong lirih karo ngambung wetenge ibu.
 Deg-degan iku sing tak rasakne.
“Ibu, ibu kenangapa? Niku toya napa bu? kula timbalne bapak nggeh bu.
“Ora nduk, ibu ora apa-apa, iku mau banyu sing ibu gawa kutah. Ibu mung lara weteng, mengko sawise maca Al-Quran ya mari. “Maca Quran iku pakulinane ibu yen dheweke kerasa lara. Ananging ngendikane ibu ora tak gatekake, akau mlayu lan nimbali bapak.
Ing omah aku lan budheku kuatir banget ngenteni kabare ibu. Awale ibu kepingin lairan normal, ananging iku kudu digawa menyang RSIA gawe nglakoni opersi sesar. Wektu wis nunjukake jam 04.30 adhiku lair jenenge Kinara Az-zahra Putri.
Ora kerasa yen Kinara wis ngidak umur Setaun. Bengi iku amarga akau sembrana, aku ora sengaja nibakne adhiku nganti kebentur sirahe lan dheweke nangis.
 “Kania apa sing kok lakokne? wis ping pira bapak kandhani, ananging ora pernah kok rungokne! delengen kelakuanmu! pangucapane bapak wektu mbiyen. Aku sing ora tahan merga sakabehe pengucapane bapak sak suwene iki nyauri karo mbengok.
 “Bapak terus mawon salahe kula, seneni kula pak, yogyanipun bapak iki sanes adhik mawon”.
 “MENENG” bengoke bapak wektu biyen iku. Aku nangis magep-magep lan akau mlayu menyang kamar.
“Cah ayu awakmu kenangapa? ya wis ta sakabehe wis kadadeyan aja pernah kok getuni. Toh adhimu ora apa-apa. Ya wis jajal aku tak tenangne Kinara dhisik. Cah ayu gak oleh nangis “Pituture pak lik karo ngambung bathukku”.
“Kania njalok sepuramu kanggo bapakmu, kowe kan uwis weruh ta sifate bapakmu iku kaya apa. Nalika ngendika sokmeneh kowe kudu ngati-ngati, lan luwih apik meneng tinimbang nyauri. Ora apik nyauri pituture wong tuwa. Mbesuk yen adhimu wis gedhe, critakna sakabehe supaya dheweke weruh gedhene perjuanganmu lan gedhene rasa sayangmu marang dheweke. Yo wis kono ndang sinau, aja gembeng.” Sepisan meneh ibu sing bisa nguatake aku.

Kinara nyuwun ngapurane, aku mbakyumu sing pernah gak kepengen awakmu ana. Weruhna yen mbakyu sayang banget marang awakmu. Awakmu iku lintang cilikku. Mbesuk awakmu sing bakal dadi cahya ing petenge uripku. 
SETETES HARAPAN

            Kania, itulah panggilanku,kujalani hidup ini penuh teka-teki, 2 tahun silam ,saat ku mendengar berita dari nenekku bahwa  bunda ku sedang hamil aku senang bahkan sampai menangis karena terharu.Terima kasih ya Allah ,Engkau telah mengabulkan doaku,”ucapku sambil menangis .hari demi hariaku lalui.Kebahagiaanku mulai terusik setelah bundaku melakukan USG,dan ternyata adikku perempuan  bukan laki-laki seperti yang aku impikan.
Bulan demi bulan telah berlalu dan adikku mulai berkembang.
           
“kania, kenapa kamu? Bunda tau kalau sebenarnya kamu tidak ingin semua terjadi kan?,Namun semuanya sudah ada yang mengatur ,Nia sayang,Bunda mohon janganlah kamu terus-terusan bersedih,kasihan adikmu.”Kata-kata Bundalah yang akirnya membuatku betahan.
“Nak,lihatlah adikmu menendang-nendang perut bunda ,adikmu pasti bangga punya kakak sepertimu.”
“Adik sayang ,jangan nakal ya,kasihan bunda menahan rasa sakit.”ucapku lirih sambil mencium perut Bunda
Deg-degan,itulah yang aku rasakan.
“Bunda-bunda kenapa? Itu air apa bun? Aku panggil ayah ya bun.”
“Tidak nak ,Bunda tidak apa-apa ,tadi air yang Bunda bawa tumpah .Bunda hanya sakit perut ,nanti sehabis baca Al-Qur’an juga sembuh.” baca Al-Qur’an ,itulah kebiasaan Bunda saat ia merasa sakit.Namun ,perkataan bunda tak ku hiraukan,aku berlari dan memanggil ayah.  
Di rumah aku dan budheku gelisah menunggu kabar bunda.Awalnya bunda ingin melahirkan normal,namun bunda harus dibawa RSIA untuk melakukan operasi sesar .Waktu menunjukkan pukul 04.30 adikui lahir.Namanya Kinara az-zahra putri.
Tak terasa Kirana sudah menginjak umur 1 tahun .Malam itu karena kecerobohanku ,aku tidak sengaja menjatuhkannya hingga kepalanya terbentur dan ia menangis.
“Kania apa yang kamu lakukan! Sudah berkali-kali Ayah bilangin,namun tak pernah kamu dengarin!,Lihatlah kelakuanmu!” bentak ayah kala itu .Aku yang tidak tahan atas semua ucapan ayah selama ini dengan lantang aku menjawab,
“Ya Yah,terus saja salahin aku ,marahin aku Yah.Anak ayah itu bukan adik saja ta..”
“DIAM ! “bentak Ayah kala itu,Aku menangis sejadi-jadinya ,dan aku lari menuju kamar.
“Hai cantik,kamu kenapa?sudahlah kan semuanya sudah terjadi jangan pernah kamu menyesalinya .Lagian adik kamu tidak apa-apa.Ya sudah ,aku coba tenangin kinara dulu.Anak cantik tidak boleh nangis.”nasehat paman sambil mencium keningku”.
“Kania,maafkan Ayahmu ,kamu kan sudah tau sifat Ayahmu seperti apa.bunda pesan lain kali kamu harus hati-hati ,dan lebih baik diam dari pada menjawab ,tidak baik menjawab nasehat orang tua .Kelak kalau adik mu sudah besar ,ceritakanlah semuanya agar mereka tau betapa besar perjuanganmu,dan dan betapa kamu menyayangi mereka .Ya sudah sana belajar.Jangan cengeng ,” lagi,lagi dan lagi Bundalah yang dapat menguatkanku.
Kinara maafkan kakak yang pernah tak menginginkan kalian ada.”Ketahuilah bahwa kakak sangat menyayangi kalian.kalian adalah bintang mungilku .Kelak kalianlah yang akan menjadi penerang dikegelapan hidupku.
XII AKUNTANSI 4
KELOMPOK 2
ANGGOTA:
q    SEPTIANI                                               (03)
q    SISKA RAHMAWATI                         (10)
q    SULIS NUR RAHMADHANI             (15)
q    TIARA NADYA DAMAYANTI (19)
q    WAHYUDI KURNIAWAN S.             (31)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar